Gewoon een beter hoofd!
We liggen op ramkoers. Om in matchplaytermen te blijven; 3 up en 1 te gaan. Dat betekent zoveel als 3 wedstrijddagen gehad en winnend afgesloten, met nog 1 wedstrijddag voor de boeg. Nog 1 wedstrijd winnen en dan zijn we KAMPIOEN!
Hoe gaaf is dat. Dames 1 van het Woold speelt nu 5 jaar competitie en eerlijk gezegd hebben we 3 competitiejaren nodig gehad om echt enig resultaat te kunnen behalen.
De eerste jaren waren leuk, maar konden we niet echt een vuist maken. We trainden ons het apelazarus, we oefenden uren op de baan en met elkaar. We gingen naar de fysiotherapeut en namen putting les.
Allemaal mooi, het hield ons van de straat. Maar daar ligt echt niet het succes van de golfcompetitie van 2017. Dit jaar hebben we ontdekt dat het komt door iets anders. Het duurt een paar jaartjes, maar dan heb je ook wat. Maar, wat hebben we dan…….???
Het antwoord is heel simpel; we hebben een beter hoofd!
Niet onze handen, armen, romp of loopvermogen helpen ons aan dit mooi resultaat. Nee, ons hoofd is het belangrijkste hulpmiddel. Ons brein heeft eindelijk alle spelregels opgenomen en bewaard, zodat we ze uit een paar hersencellen kunnen trekken als de spelsituatie erom vraagt. Verder werken onze rechter- en linkerhersenhelft veel meer samen. Wat aan de ene helft bedacht wordt, wordt door de andere helft gecoördineerd en aangestuurd. Dat maakt dat datgene wat die 2 helften uitgedacht hebben ook nog (soms) door ons uitgevoerd wordt.
Onze mindset is gericht op focus hebben en houden op het golfspel. Onze gedachten gaan naar een manier om onze tegenstander slim af te kunnen zijn.
We steken van tijd tot tijd de koppen bij elkaar om met elkaar onze spelstrategie te bespreken. Onze captain houdt het hoofd koel in situaties dat sommige snoetjes blijk geven van oververhitting. Deze momenten kenmerken zich door stoom uit onze oren, een mondelinge uiting van onvermogen of door vuurspuwende ogen. Dat zijn de momenten waarop een wirwar aan gedachten door ons hoofd spoken, we het overzicht verliezen en onze aandacht verslapt.
We gaan dan simpelweg mindfull terug naar datgene waar het op zondagmiddag om draait. Er is geen haar op ons hoofd dat eraan denkt om ons af te laten leiden. Mocht dat in een enkel geval toch gebeuren, we zijn immers ook maar mensen, dan houden we elkaar de hand boven het hoofd en laten we de koppies niet hangen.
We hebben het echt niet hoog in de bol en iedereen kan op zijn kop gaan staan, maar wij gaan het hoofd bieden aan een laatste uitdaging: volgende week behalen wij ons eerste kampioenschap in de NGF-competitie.
Moeten we nog wel ff ons koppie erbij houden!
Zoals u begrijpt; 14-4 winst. Met heel veel dank aan onze supporters. Hartstikke fijn dat jullie er waren.
Namens dames 1
Marij Coolen