Dames-1 is gestart met de jaarlijkse ngf-competitie.

De aanloop naar de competitie was impactvol. Twee van onze teamgenoten kunnen niet meedoen vanwege lichamelijke problemen, die intense en langdurige aandacht verdienen. Neemt niet weg dat wij hen meenemen in ons hart op onze ngf-reis door den lande.
De reis begint dichtbij huis in de regio. We spelen tegen onze buurtjes van de Schwinkelsche. Een team dat wij denken te kennen uit een golfontmoeting in het verleden. Dit team is onze eerste stop, dus we kunnen rustig landen op bekend terrein. Lekker in het Brabants dialect kletsen met af en toe een beetje Limburgs kallen er tussendoor (vooruit dan 😉).

We ontdekken al in de vroege koude ochtenduren dat dat rustig op gang komen op deze ngf-reis niet van toepassing is. Voor we het weten praten we niet met een zachte ‘g’, maar zijn we verwikkeld in een gesprek waar de voertaal Engels is.
Ooooooh my God. Het gaat een internationaal golfreisje worden.

Nou weten wij heus wel dat in onze regio veel bedrijven actief zijn met een internationaal medewerkersbestand. Immers de innovatiekracht van Zuid-Oost Brabant kent geen grenzen.
All over the world people know the name of ‘Brainport, Home of Pioneers’:
ASML (= Advanced Semiconductors Materials Lithography), Lightyear, Philips medical, Affix engineering, BKB precision, Crescent One, Eltrex Motion, FMI high tech solutions, KMWE toolmanagers, Magnetic Domains, Open Mind, zijn slechts een greep uit deze Engelse bedrijfsnamen.

Hun medewerkers spreken Engels en golfen met elkaar.
En daar zitten we dan. Geen enkel teammaatje van me werkt bij één van deze bedrijven. Bij onze tegenstanders is dat het tegenovergestelde.
Niet op gerekend.
We do our best, but……………………….

Gelukkig zijn zij ook ‘cold and freezing’ on the golf course. De wind is fors en komt uit koudere regionen. Dus we ploeteren (while talking English) in de dubbels met zijn allen voort over de golfbaan, tussenstand 3-3.

Gaandeweg the day voelen wij dat dat Engels praten de hele dag (tegen mensen whose native language isn’t English en dus met een accentje ons te woord staan) very tiring is.

Bezig zijn met ‘vriendelijk doen’ in een vreemde taal is niet de bedoeling van deze dag. We komen hier om te golfen through the mountains of Berg en Dal op het Rijk van Nijmegen.
Eén van onze teamgenoten grijpt in.
She told her opponent that talking English during the single match, costs a high price; the price of losing energy. And that she won’t speak English during the game, because she wants to concentrate on the game of golf.
Dat was een forse en stevige boodschap. Iemand uit Taiwan kan er immers ook niets aan doen dat ze niet plat Brabants praat.
Uiteindelijk wordt alles in het juiste perspectief geplaatst. Want my teammate (with a big smile)  insures her opponent that the players of ’t Woold  are ‘really nice people’.
And you know what??????????????????? She believes us.

We hebben na afloop een wijntje met the ladies van the Schwinkelsche gedronken en op ons beste Engels met hen gechat over ‘everything and nothing’. Wel nadat we met 13-5 gewonnen hebben.  

Namens dames 1,
Marij Coolen