Heren 1 36-holes toont veerkracht in Nijmegen

Na 3 weken mochten we weer aan de bak en eigen wisten we na onze tweede nederlaag op 10 april al dat dit een soort “D-Day” zou gaan worden. De uitslag van de wedstrijd tegen het vaandelteam van de Stippelberg kon namelijk doorslag gaan geven hoe de onderste plaatsen in de poule verdeeld gingen worden. Een korte situatieschets: Rijk van Nijmegen & Brunssummerheide gaan uitmaken wie er 1e en 2e wordt in de poule en daaronder zijn wij verzeild geraakt in een strijd met Stippelberg & Hoenshuis wie er 3e, 4e en 5e wordt. Dat laatst met een saillant detail: 2 teams degraderen uit onze poule.

Aan motivatie geen gebrek dus met dit in het achterhoofd. Er is de afgelopen weken dan ook veel getraind en een deel van het team is ook gaan voorspelen op het Rijk van Nijmegen. Vol met goede moed verschenen we dan ook op de 1e tee van de “Noord-lus”, een van de 2 lussen die gekozen was voor onze competitiedag. De toss werd in elk geval verloren, for what’s worth. Althans, invaller Nick wist toen eigenlijk al dat het lot bezegeld was: “wit begint, zwart wint”. Nu spelen wij natuurlijk in de blauwe clubkleuren, maar het was duidelijk waar hij op doelde. Met Rens V. & Ted op kop gingen de foursomes van start. Net als bij Jules & Taylor ging het voorspoedig en op de backnine (de “Zuid-lus”) zorgden zij voor de eerste punten op het bord. Alleen bij Rens S. & Nick wilde het niet vlotten en keken ze al snel tegen een flinke achterstand aan. Deze werd wel teruggebracht, maar op hole 17 moesten ze zich gewonnen geven. Tussenstand: 4-2. Tijd voor een korte lunch, want er moest bijna direct weer worden gestart.

Een 4-2 voorsprong is een lekker begin, maar wil in verhouding niet zo veel zeggen. Tijdens de singles zijn er namelijk nog 12 punten te verdelen. En dat bleek ook al snel: bijna het hele team keek al snel tegen een achterstand aan, waarbij Rens S. & Taylor zelfs fors achterstonden. Er moest dus iets gebeuren om degradatie te voorkomen. Gelukkig kwamen alle rondes die gespeeld zijn op onze Vier Eijckenbaan opeens goed van pas: op de “Zuid-lus”, die een stuk compacter en technischer speelt dan de “Noord-lus” kwam ons team in verhouding veel beter uit te voeten, waardoor de achterstanden langzaam plaatsmaakten voor gelijke tussenstanden en soms ook een voorsprong. Dit gaf de burger moed, want iedereen van ons team kreeg mee wat er gaande was: een heuse kentering van de scores! Dit gaf natuurlijk een fikse boost en kregen we het voor elkaar om een aantal wedstrijden naar de 18e hole toe te sturen en daar de punten binnen te halen. Eindstand: 14-4! Een ongekend spannende middag met positieve eindnoot. Zo lieten we als team ons veerkracht zien en zwaaiden we (zoals onderaan op de foto te zien is) af als degradatiekandidaat.

Klassebehoud is nu officieus een feit. Dit komt omdat we momenteel op doelsaldo gelijkstaan met Stippelberg, maar nog een wedstrijd mogen spelen en Stippelberg al klaar is. Een enkel puntje volstaat aanstaande zondag tegen Hoenshuis om de 3e plaats in de poule vast te houden. Uiteraard gaan we natuurlijk voor een mooie afsluiter van de competitie door ook deze wedstrijd te winnen. En dat op een baan die bijna om de hoek ligt! Het iets minder vroeg zetten van onze wekkers zondag is in elk geval al de eerste winst.

Namens Heren 1 36-holes,

Rens van der Schouw