Een kaartje leggen.

Afgelopen zondag hebben we weer competitie gespeeld, 27 holes. Dit keer op de Swinkelsche, met de dames van de Eindhovensche als tegenstanders.

In de ochtend speel je samen met een maat. Dat is belangrijk, want je moet goed in de gaten houden hoeveel slagen jouw maat al gehaald heeft en je moet goed afgestemd zijn op elkaar zodat je samen genoeg slagen wint om de tegenstander te verslaan. Welke troeven spelen zij en vertrouwen zij elkaar?

Ik en mijn maat observeren onze tegenstanders nauwgezet. Ze gokken soms op mindere kaarten van ons. Soms bluffen we een beetje en dan zetten we ons pokerface op. We laten ze in de waan dat ze nog enige ‘Sans’ hebben. Ze weten dan niet hoe onze kaarten geschud zijn, we vertrouwen op een goede hand. Dat noemen we nou ‘pesten’. Een leuk spelletje.
Na de dubbels in de ochtend komt ons team tot de conclusie dat we prima maatjes waren in de ochtend. Slag voor slag gespeeld, soms met lef, soms behoudend, maar altijd met onze sterkste troeven in handen. We staan met 6-0 voor. We azen op de winst, dus we moeten de Eindhovensche net een slag voor zijn en 10 punten scoren vandaag. Nog 2 winstpotjes te gaan, het kampioenschap komt in zicht.
In de single heb ik het zwaar. Mijn tegenstander jast de bal nog net voor de klaver op de fairway. Ik besluit om mee te gaan. Mijn kaarten schieten tekort, zij kan me steeds aftroeven. Al na 4 holes besluit ik dat ik meer kleur ga bekennen om nog enige kans te maken. Ik bied nog tegen haar op, maar op hole 15 besef ik dat ik moet passen.
Ik ben niet alleen in deze misère. Bij aankomst in het clubhuis hoor ik dat het een misère met een open praatje geworden is. Nog 3 andere teamleden bekennen kleur. Ze hebben kansen gemist en bewonderen de goede hand van onze tegenstander. De vrouwen van de Eindhovensche raken in een staat van euforie, hun harten gaan sneller slaan en harten gaat altijd boven welke kleur of soort dan ook. Wij willen liever wat schoppen aan deze vrouwen geven, maar dat is tegen de regels. Dat mag alleen de koning. Tja. en die is afgelopen zaterdag al volop uitgespeeld, dus die hebben we niet meer in de hand.
We beginnen een strategie te bedenken hoe we onze kansen kunnen keren. Gelukkig hebben we nog 2 jokers in het spel. Gaan die de redding brengen?? We hebben hoop. Immers……soms is een 7 hoog genoeg om je slag te slaan! Of 2 snelle harten om de tegenstander te overtroeven.
Het spelen van de jokers blijkt op het juiste moment de juiste zet. De tegenstand van onze opponenten wordt daarmee gebroken. De kaarten zijn geschud, de dames van Eindhovensche hebben hun hand overspeeld en moeten hun verlies erkennen. Wat een spanning! We winnen met 11-7.

Het roept bewondering op als je tot op de laatste snik alles geeft om de winst naar je toe te trekken. Die eer viel te beurt aan de kopvrouw van Welschap. Ze houdt haar lage troef vast tot haar laatste slag, dan kan ze haar tegenstander snijden. Dat is wat ze deed. Een putt van een meter of 3 strak in hole 18 leggen. Ondanks degradatie was zij was de harten vrouw van de dag.
Namens dames 1,
Marij Coolen