Het is zondag 24 april 2022 8.00 uur in de ochtend, als ik de parking van het Woold nader. De parkeerplaats van een golfbaan: altijd een goed georganiseerde en geordende plek. Het is duidelijk welke auto toebehoort aan de directie en bestuursvoorzitter. Ja hoor, ook de clubkampioenen verdienen een eigen plek. Businessleden mogen vrijelijk een plekje kiezen in een gereserveerde sectie van de parkeerplaats. Wat een bijzondere ordening, eigenlijk.
Zou het een idee zijn om een vaste parkeerplaats te geven aan de auto met de minste CO2-uitstoot? Of aan het businesslid, die de meeste maatschappelijke doelen ondersteunt? Of een aparte vermelding voor het lid wat jaarlijks de meeste slagen nodig heeft om de 18 holes van de Vier Eijkenbaan te volbrengen? Dit lid haalt immers het maximale uit zijn of haar abonnement. Een andere verrassende pikorde, rangorde en volgorde?

We zijn vandaag gastvrouw voor de dames van The Duke, de Wouwse Plantage, de Eindhovensche en Princenbosch. Een dag waarin mijn teamgenoten die als persoonlijke kwaliteit ‘orde en structuur’ bezitten het beste uit de verf komen. De hele dag staat in het teken van orde, rijtjes en tijd.

Immers in het clubgebouw is klip en klaar welk team aan welke tafel behoort te zitten. De armstoelen keurig op een rijtje. Een rijtje van gebaksbordjes gevuld met appeltaart staat klaar bij het gestructureerde rijtje van de koffiekopjes.

De captains zijn druk in de weer met allerlei formularia gevuld met rijtjes. Een rijtje met namen, wie het eerste mag spelen en met wie. Een rijtje met Exact handicaps en Playing handicaps. Een rijtje voor de uitslagen van de onderlinge partijen. Een rijtje voor de einduitslagen, een rijtje voor the greensomes en een rijtje voor de singles. Een rijtje voor het te kiezen menu in de avond.

Vervolgens staan de speelsters in te slaan op de drivingrange, allemaal op een rijtje. In een soort van ‘stoet’ (dat is ook een rijtje) lopen we naar de teebox voor de start van de wedstrijd. Eén voor één slaat men af. De pikorde is strikt en duidelijk; lagere handicappers eerst. Om vervolgens in de structuur en volgorde van oplopende handicaps in een lang geordend lint (= een rijtje) van golfsters de wedstrijd te spelen.

In de Griekse mythologie kennen we Chronos en Kairos. Volgens mij 2 familieleden, die alles over ‘tijd’ weten. Chronos heeft alle verstand van de klok. Het meten van tijd, het van uur en tijd zijn, van het tijdig aanwezig zijn en van het plannen van tijd. Chronos is op een dag als vandaag een belangrijke gast in ons team. Op tijd op de teebox, op tijd voor de lunch aan het juiste tafeltje. De lunch mag niet te lang duren, want je moet weer op tijd klaar staan voor de single. Op tijd weer binnen, want het diner wordt op een bepaalde tijd opgediend. Wil je nog douchen….doe dat dan tijdig, want te laat komen is geen optie. Chronos heeft het maar druk.

Naarmate de avond vordert komt Kairos voor de dag. Degene, die houdt van het ervaren van tijd, ongeacht de tijdsduur. Degene die houdt van even stilstaan in de tijd om te genieten van het moment. Van het goede gesprek, de humor aan tafel, van het mooie gezelschap. Kairos geniet als de teams de rangorde van gestructureerde tafels verlaten en zich mengen in de gezelligheid van andere teams. Kairos negeert de broodkruimels op het tafelkleed en het rondslingerende servet. Kairos laat de afdruk van vette vingers op het glas voor wat het is. Er is alleen het moment, waarvan hij niet weet hoe laat het is begonnen noch wanneer het zal eindigen.

Ik besef heel goed, we kunnen niet zonder Chronos, maar wat houd ik van Kairos.

Namens dames 1,
Marij Coolen