Het is toch wat die golfcompetitie…

De betekenis en intensiteit van deze 5 weken golfcompetitie is moeilijk te vatten in woorden, omdat elke deelnemer of betrokkene het op eigen wijze ervaart, voelt en beleeft.

Al denkende hierover kom ik tot de conclusie dat dit te maken heeft met ons eigen authentieke ik.

Wat voor persoonlijkheid ben je in essentie en welke mooie eigenschappen, maar ook daarbij behorende uitdagingen, passen bij jou? En hoe komt dat tot uiting bij ieder van ons als we onze vrije tijd besteden op deze 5 zondagen en onze stressbestendigheid op de proef gesteld wordt? 

We zien de perfectionist, die elke slag nauwkeurig voorbereid en volgens een vast ritueel de slag slaat. De schoenen zijn keurig gepoetst en de golftas volgens een vaste structuur ingericht. Juist bij toenemende stress verloopt niet elke slag volgens perfectie en dat is juist wat moeilijk te accepteren is, als je graag perfectie nastreeft.

Daartegenover zien we de levensgenieter. Da’s nou gezellig zo’n golfcompetitie. Lekker allemaal samen met leuke tegenstanders. Als er een onvertogen woord valt dan geven we er met humor een andere draai aan en dan is het ongemakkelijke moment weer vervlogen en opgegaan in de waan van de dag. We drinken na afloop samen een glaasje en kijken met veel plezier weer uit naar de wedstrijd van de week erop. Mijn eigen prestatie stel ik niet ter discussie: “Ik hoef er mijn boterham niet mee te verdienen!” Onrust treed ik met relativeringszin tegemoet. 

Al jaren doen er loyalisten mee aan de golfcompetitie. Trouw aan mijn team en het daarmee gepaard gaande commitment om jaarlijks een bijdrage te leveren.  Echter ik zie wel wat beren op de weg. Als we maar in de hoofdklasse blijven! We hebben echt wel wat kansen gehad en die niet allemaal benut. 

En als ik volgende week dan heel erg nerveus ben, ben ik bang dat het me weer niet gaat lukken. Anderzijds is het ook heel erg leuk om ergens bij te horen en daar een bijdrage aan te leveren. Ik hoop dat het allemaal goed komt en dat we in de hoofdklasse kunnen blijven spelen??

En dan zijn er natuurlijk de verbinders. Ja, die wikken en wegen en zijn in staat om situaties van 2 kanten te bekijken, maar deze golfers houden minder van irritaties en conflicten. Die gaan ze dan ook uit de weg of ze proberen ze met man en macht op te lossen, zodat de harmonie weer terugkeert. Zij maken met iedereen een praatje en zijn druk om met iedereen verbinding te maken. Erg sociaal, maar wel vaak als laatste naar huis. 

Gelukkig hebben we ook degenen, die zich bij de feiten houden. Zij kennen de regels goed en weten hoe zij biologisch, fysiologisch en anatomisch de perfecte chip uit kunnen voeren. Zij verzamelen de data van alle wedstrijden en trekken daar de conclusie uit waar kansen en mogelijkheden voor de volgende wedstrijd liggen. Zij maken een plan en hebben een visie hoe we wèl tot winst kunnen komen.

En zo zijn er nog wel een paar authentieke ‘IK’s’ te bedenken.

En het mooie is, het maakt allemaal niet uit. Het is okay, zoals je bent. Wat ons bindt?… Stress hebben we allemaal tijdens de competitie.

Wat overblijft is volgende week een laatste wedstrijd voor de NGF-competitie 2023. Op de Swinkelsche tegen Amelisweerd uit Utrecht. Hier zal bepaald worden òf zij òf wij hoofdklasse mogen blijven spelen! 

Een uitdaging dus voor al die authentieke ‘ik-jes’ om met hun eigen stress-level om te gaan. 

Namens Dames 1,
Marij Coolen