Waar sommige verslaggevers op Het Woold de einduitslag van een wedstrijd zo lang mogelijk geheim proberen te houden, kan ik alvast mededelen dat we met 14-4 verloren hebben van Brunssummerheide. Een bittere pil dus. Echter, de uitslag vertekende de onderlinge verhoudingen nogal.

Het speelde op zondag 28 april behoorlijk pittig op het Rijk van Margraten. Een aantal flinke heuvels en windkracht 5 in combinatie met een korte baan (ze hebben enkel rode & gele tee’s) zorgden ervoor dat het interessante condities waren voor 2x 18-holes. Ow ja, en dan hadden we nog de rough waar we tijdens het voorspelen al kennis mee hadden gemaakt. Zo kwamen we in situaties terecht waarin je op een PAR-5 hybride en ijzer of wedge sloeg of met je driver makkelijk de green kon halen. Zelfs ondergetekende kon een afslag op de PAR-4 achtste hole op 4,5 meter van de pin slaan, wat toch meer het terrein is van Rory, Bryson, Brooks, & Dustin. Aan de andere kant zat er ook een PAR-4 tussen die als PAR-5 speelde, dus het was helaas geen 18-holes lang feest. Ook voelde de gehele dag als een echte uitwedstrijd/”away day”, want Brunssum had aardig wat toeschouwers mee en zelfs een paar caddies. Ook vanuit Het Woold waren er toeschouwers, waardoor we ons gelukkig niet helemaal alleen voelden! Dank voor het komen.

Wat ook geen feest was, dat waren de foursomes in de ochtend. Waar het niveauverschil niet echt te merken was, kwamen we toch allemaal op achterstand en wist niemand dit nog te keren. Wat daarbij niet meehielp, en uiteraard had de tegenpartij daar ook last van, waren de greens. Want niet alleen de heuvels rondom de Bemelerberg gingen op en af, ook de greens kenden verschillende hobbels. Zo kon een putt van 4 meter gerust 3x van lijn verspringen.

Hoe dan ook, met een 6-0 achterstand gaan lunchen voelde wat vertekend en vanuit daar trokken we toch met goede moed naar de singles in de middag. Stijn speelde prima en stond na 14 holes level par. Hij had alleen de pech dat zijn tegenstander Gianni (handicap +3,4) 5 birdies in 6 holes tijd maakte en daardoor de partij binnentrok. Daarachter vocht Taylor een pittig gevecht uit met Bas (handicap +0,8), maar hij moest zich op hole 18 gewonnen geven. Daarachter kwamen wel de eerste punten binnen: Jules speelde gelijk, net als Ted in single nummer 6. Daartussen in hadden ook Rens V. & Rens S. gelijkwaardige wedstrijden en beiden waren op hole 17 klaar. Rens V. verloor helaas, Rens S. wist wel te winnen. Dit bracht de eindstand op 14-4 verlies.

Zoals gezegd, het zat iets dichter bij elkaar dan de uitslag doet vermoeden, maar daar kopen we helaas helemaal niks voor. We werken daarom nog één week toe naar onze laatste speeldag, aankomende zondag sluiten we af met een wedstrijd tegen de Peelse Golf op de Dommel. Een fantastische baan en als captain eis ik niets minder dan een 18-0 winstpartij om te laten zien wat we waard zijn.

---

Namens Heren 1 36-holes,

Rens van der Schouw