Op een schitterende, zomerse lentedag mochten we in Tilburg op Prise d’Eau ons competitieseizoen afsluiten tegen een bekende tegenstander voor ons: het Heren 1 team van de Dommel. En we hadden er zin in! Zelfs zoveel dat we onderweg nog een clublied in elkaar hebben laten knutselen door een AI gestuurde website.

Waar er voor beide teams niet meer echt iets op het spel stond en waar de onderlinge contacten erg amicaal zijn, moesten we niet uit het oog verliezen dat we toch een serieuze wedstrijd zouden gaan spelen met een team dat op papier minstens even goed is als wijzelf. Vooral omdat een van onze kopmannen, Stijn Smits, moesten missen vanwege een blessure.

De foursomes

Gelukkig was Luca van de Coevering van Heren 2 beschikbaar om met ons mee te gaan en hoopten we dat hij zijn fantastische debuut van 2 weken terug bij Heren 2 een mooi vervolg bij ons zou geven. Hij speelde ’s ochtends de foursome met Jules achterin, waardoor Rens opschoof naar de eerste foursome om met Taylor te spelen. Hiertussen bleef het vertrouwde koppel Nick & Ted intact, maar een plekje verder naar voren dan gebruikelijk.

De lussen Blaak & Sijsten lagen er prima bij, enkel de bunkers lagen er zo hier en daar ietwat “tricky” bij. Tekenend was hierbij de bal van onze tegenstander op hole 11 die (net als die van ons) in de bunker voor de green werd geslagen, maar waar we met 4 spelers zo’n 15 cm aan zand moesten weghalen om die bal in de rand van de bunker te kunnen identificeren. Verder niets dan lof over de condities & faciliteiten!

Helaas kwam Taylor & Rens voorin pas laat op gang en konden ze hun vroege achterstand niet meer goedmaken: 4&2 verlies. Hierachter wisten Ted & Nick wél te winnen, namelijk op hole 17 met 3&1. Vervolgens was het even afwachten, omdat we door de routing geen zicht hadden op de derde foursome. Daar bleken Jules & Luca aan een goede reeks bezig te zijn en zij trokken de winst naar zich toe op hole 16: 3&2 winst. En zo gingen we met een 4-2 terug naar het terras voor een welverdiende lunch.

De singles

Zoals al eerder gezegd: de contacten met onze tegenstanders zijn erg goed en tegen een deel van het team hebben we al een aantal jaren gespeeld. Zo werd er dus ook gedold wie tegen wie zou spelen en stonden na kort overleg de pairings voor de singles vast. Deze verliepen uiterst wisselvallig en de heren van de Dommel lieten in diverse partijen zien dat zij zich niet zomaar gewonnen zouden geven. Jules won zijn partij, terwijl daarachter Taylor & Nick verloren. Omdat Rens even later 2 punten op het bord wist te zetten, was de tussenstand 8-6 voor Het Woold en de winst dus dichtbij. Maar, er waren natuurlijk nog 2 singles in de baan waar de verschillen klein waren.

Dankzij een knappe finish op hole 17 & (vooral die op) 18 van Ted wist hij zijn 1 up voorsprong te behouden en ons de laatste 2 punten te bezorgen die voor het magische getal 10 zorgden. Het slotakkoord leek even voor Luca, maar hij moest hole 18 aan de tegenstander laten en verloor daardoor met 1 down. Eindstand 10-8 en zo wonnen we onze laatste wedstrijd van het seizoen. Erg blij mee!

Afsluiting

’s Avonds genoten we met de andere teams op het terras van een heerlijk Aziatisch buffet en sloten de captains met hun speeches de competitie af, waarbij iedereen zijn felicitaties overbracht naar de mannen van The Duke, die na een tweede 18-0 overwinning (ditmaal tegen Welderen) ongeslagen kampioen werden. Wij van Het Woold waren zo vrij om de Wikipedia-pagina van hun captain Robbie van West een update te geven, want wij hadden dit al in onze glazen bol zien aankomen. De pagina hadden we daarom al op voorhand bijgewerkt en tijdens de speech aan hem overhandigd als aandenken voor deze mijlpaal in zijn golfcarrière.

En zo trokken we tegen de klok van 22.00 uur weer huiswaarts, waarbij ons eerder die dag gemaakte clublied nog een keer of 10 door de speakers van de spelersbus klonk. En we moeten eerlijk zeggen, een deel van het team kent de pakkende lyrics al van buiten. Houd daarom de Top 40 in de gaten, want wie weet komt ‘ie binnenkort daar wel voorbij.

Al met al was het weer een fantastische competitiedag, waarbij we goed weer hadden, konden lachen met onze tegenstanders maar bovenal ook leuke wedstrijden hebben kunnen spelen met een voor ons positief resultaat.

Dankwoord

Mijn dankwoord gaat uit naar mijn teamgenoten Taylor, Nick, Jules, Ted & Stijn, invaller Luca, coaches Nick & Rob, de TC, GVR & de altijd geïnteresseerde leden op Het Woold voor het mogelijk maken van weer een mooi seizoen. We spelen nu inmiddels 7 seizoenen op het een-na-hoogste niveau van Nederland en zijn daarbij inmiddels 4x tweede geworden. Dat zijn mooie prestaties, maar we hopen toch een keer de Joop Zoetemelk-rol kwijt te raken en kampioen te gaan worden. Misschien wordt 2026 ons seizoen…

---

Namens Heren 1 36-holes,

Rens van der Schouw