Businesschallenge 2017; Wat ‘n verwennerij
Ik weet het zeker…….het gaat een prachtige dag worden. Ik heb hartstikke leuke mensen uitgenodigd om mijn bedrijfsteam te versterken, het wordt mooi weer en de baan ligt er lekker bij. Maar liefst 180 deelnemers doen mee. Bij hole 17 zijn wij de 3e flight in de rij om af te slaan.
We kuieren de Gezandebaan over en we worden direct aangesproken door een van de medewerkers van Volentieri. Vers geopende oesters kijken ons halsreikend aan. Ze liggen te popelen om besprenkeld te worden met tabasco of verse citroen. Wegspoelen mag met een bubbeltje of een glaasje wit, de keuze is aan ons. Soso, dat belooft wat.
Op hole 17 zien we in de verte dat het nieuwe huisje glasdicht is gemaakt. Het is er drukte van jewelste, maar we kunnen nog niet thuisbrengen wat er allemaal gaande is. Er komt ons wel een heerlijk etensluchtje tegemoet. Eerst maar eens afslaan, daar komen we uiteindelijk voor!
Al lopend naar hole 18 ontwaren we een compleet exclusief ingericht ‘foodplaza’. Keurig gedekte tafels, schoongepoetste wijnglazen, voor ieder een fris servetje. Een zacht briesje door ons haar en uitzicht over het water. De sfeer wordt medebepaald door een pianist, die ons vermaakt met een bijpassend muziekje.
Buggy’s rijden af en aan. Kosten noch moeite wordt gespaard om borden, bestek, glazen en proviand aan te voeren. De kok trekt echt alles uit de kast om een heerlijke bouillabaise te serveren met een perfect gegrilde kreeft. Keuze uit 2 gekoelde witte wijntjes en water met en zonder bubbels completeren het geheel. Niet te geloven, en dat op een doodgewone donderdagmiddag.
Na hole 2, komen we weer langs ‘de foodplaza’. We sluiten aan om een 3D-print van onszelf te laten maken en een jongeman bereidt met heel veel Italiaanse passie een kopje espresso, cappuccino of koffie naar keuze.
De hele atmosfeer werkt aanstekelijk, want één van de gasten grijpt de microfoon om (begeleid door de pianist) uit volle borst een persoonlijke versie te vertolken van Joe Cocker’s ‘Unchain my heart’. Ik moet me inhouden om niet te gaan dansen.
Continu worden we verrast door heerlijke hapjes en drankjes. Van pulled porc tot een smoothie, of die nou vers, fris, energierijk of gezond is. Ik kijk mijn ogen uit…..vazen met vers geplukte bloemen uit de baan, manden met fruit geschikt in een mooie compositie. Aan elk detail is aandacht besteed.
Het vraagt soms even geduld, maar dat wordt door sommige deelnemers heel goed opgelost. Een karretje met statafel en een stok speelkaarten, biedt dan DE oplossing.
Als we (na een lange dag) in het clubhuis aankomen is de avond al een heel eindje gevorderd. Ik bestel een wijntje en realiseer me dat dezelfde medewerker die mijn oester heeft geopend, nu nog steeds aan het rennen is om het elke gast helemaal naar de zin te maken.
Wij mogen genieten van zo’n mooie golfdag met zoveel verwennerij, dat het heel goed is dat er ook aandacht gevraagd wordt voor medeburgers, die kampen met een destructieve ziekte die ‘kanker’ heet. Rens Vendrig en Raymond Koster gaan 90 holes lopen om geld te verzamelen voor het KWF. Houd u niet in; DONEER!
De lat ligt heel hoog bij baaneigenaren en medewerkers van het Woold om het ons helemaal naar de zin te maken. Het is een hele uitdaging voor jullie om in 2018 weer iets vergelijkbaars te fixen.
Ik zeg met volle overtuiging: Ga die business-‘challenge’ gerust aan, ik heb me alweer ingeschreven!!
De uitslag van de Business Challenge vindt u HIER
Marij Coolen,
MC training & coaching
