Ik kan me nog goed herinneren dat ik heeeeeeel lang geleden mijn eerste kleurboek kreeg met zo’n metalen doosje vol met kleurpotloden. En oh jaaaa, een puntenslijper en gum.

Die gum wilde je zo min mogelijk gebruiken. Want als die nodig was, had je buiten de lijntjes gekleurd en dat was niet de bedoeling. Zó is mij geleerd; binnen de lijntjes blijven.

De zwart-wit tekening op elke bladzijde, werd met frisse kleuren gevuld. Soms drukte ik iets harder op het potlood en is de kleur nadrukkelijk vastgezet op het papier. Als het potlood luchtig het papier raakte, werden de kleuren vager. Ik genoot van de mooie tegenkleuring ten opzichte van de hardere kleuren. Maar ik bleef wel binnen de lijntjes, want dat moest. 

Op de golfbaan zijn er veel regels. Al die regels samen zijn net als een kleurboek. We mogen onze eigen golftekening inkleuren, als we maar binnen de lijntjes blijven.

Lijntjes met vele schakeringen, ingegeven door het bontgekleurd woordgebruik:
‘Nearest point of relief, iets met stoklengten, droppen, plaatsen, niet dichter bij de hole, integraal onderdeel van de baan, vrije drop, in lijn met de vlag, aangepaalde bomen, out of bounce, provisionele ballen, onbespeelbaar verklaarde ballen, tijdelijk water, nieuwe bal in het spel, teebox, ontwijken volgens regel 43, sub1 lid 3, etc. etc.’

Deze lijntjes zijn allemaal vastgelegd in de ‘spelerseditie van de golfregels’; meer dan 150 bladzijden aan lijntjes waarbinnen wij mogen kleuren. En met beschreven straffen als we buiten…….

In een grijs verleden heb ik mijn kleurboek al opgeruimd.
Ik heb ontdekt dat buiten de lijntjes kleuren ook heel fleurig kan zijn.

Afgelopen zondag was ik aan het putten op de oefengreen van de Wouwse Plantage. Zo’n green met aan de rand een bordje met daarop geschreven “no chipping”. Maar ik chipte lekker toch……(misschien heeft u dat zelf ook weleens gedaan?)

En dat voelde toch fijn! De captain van de Wouwse gaf me wel een standje, want ik hoor dat niet te doen. Het leven kleurde toen niet donkerpaars of vurig rood, maar kreeg het frisse kleurenmengsel van het opzoeken van de randjes. De waarneming van een lichte spanning, weerspiegeld in rode koontjes omdat ik een beetje burgerlijk ongehoorzaam ben. 

Anderen doet het misschien geel en groen ergeren, maar ik voel de sprankeling van een tikkie ondeugendheid. Ik ervaar de blauwe tint van vrijheid en eigenzinnigheid. Uiteindelijk beken ik kleur door er met een glimlach en een knipoog mee om te gaan.

Op de kleurrijke golfbaan, kan je binnen of buiten de lijntjes blijven. Je hebt het zelf voor het zeggen, je mag zelf kiezen. Het mooiste is wel als je je eigen golftekening maakt.

Ons golfteam maakte een mooie tekening en de rest van ons team bleef keurig binnen de lijntjes: 14-4 gewonnen. 

Namens dames 1

Marij Coolen