Na een geslaagde “thuisdag op 18 april” stond alweer de derde wedstrijd tegen Prise d’eau team op het programma. Vandaag moesten we het zonder onze captain Mieke en tweede dame Wilma doen die voor deze dag reserve stonden. Een grote verantwoordelijkheid rustte dus op ons zestal.

Na een zonnige voorspeeldag op “De Dommel” (waar we de aanzienlijke reconstructies mochten aanschouwen op hole 2 tot en met hole 7) togen wij vol goede moed naar St. Michielsgestel. De heerlijke appelflapjes, gemaakt van de rest van de appels van de thuisdag, door Betsy waren een extra oppepper. We gingen van start op hole 10, heel fijn want we vonden de tweede 9 holes aanzienlijk mooier (mooie oude bosbaan) en ze lagen er goed bij. 

Marian en Els speelden een heel spannende dubbelpartij en sleepten op de laatste hole een puntje binnen.

Dit lukte Heidi en Carla net niet, 1 down verlies. Gelukkig waren daar de slimme strijders Conchita en Betsy nog: 2 om 1 met goed tactisch spel.

Dat beloofde nog wat voor de singles. Twee aan elkaar gewaagde teams, wie zou er aan het langste eind trekken?

Kort: Els (hole 16) Carla (superspannend, laatste putje op hole 18) en Conchita (het wordt al gewoon!) brachten met 6 punten het gelijke spel al binnen.

Langer: Rond de klok van zevenen sleepte Heidi op hole 18 de square over de streep.

De tweede overwinning van het team Dames Dinsdag was daarmee een feit.

Ons feestje werd opgeluisterd door het thuisteam: De dames van de Dommel en zij deden het motto van de homecourse dit jaar: DE DOMMEL 90 YEARS FOREVER YOUNG eer aan.

Na de speech werden we verrast met een gezongen (of minstens een goede poging daartoe) ode aan het golfspel waarbij de muziek geleend werd van ene John de Bever… voor de kenners onder ons (de lach kregen ze inderdaad niet van ons gezicht).

De kapper draaide overuren (zie foto) en wij ook toen we met z’n allen in de polonaise door het eerbiedwaardige clubhuis dansten.