Na een nacht obsessief Buienradar te hebben gestalkt voor een droogte-mirakel, stond de bende bijna compleet en op tijd (wonder boven wonder, er is er altijd ééntje die niet op tijd is) klaar om 09.30 uur.

Na een ultrakort strategisch beraad, waarbij de ballentorens sneller opgezet waren dan je “golf” kon zeggen, was het tijd om de rivaliserende teams te verwelkomen met koffie en ons legendarische appelgebak – de geheime brandstof van kampioenen.

Het viel ons al snel op dat we erbij liepen als een stel blauwe smurfen, met hier en daar een verdwaalde rode vogel. Tijd voor een mode-revolutie! We doken in de verkleedkist en voilà: binnenkort kun je ons van kilometers ver herkennen aan onze nieuwe, oogverblindende outfits.

Onze captain Mieke gaf het startsein en we trokken naar Hole 1. De baan was zo nat dat de trolleys zwemvliezen nodig hadden, maar dat mocht de pret niet drukken. Vol goede moed sloegen de teams af, terwijl ze op hole 10 werden verwend met mini-marsjes, appels en gekookte eieren – het golfersontbijt bij uitstek!

Tegen de klok van vijf kwamen de eerste dappere dames binnen, klaar om zich te storten op een borrelplank zo groot dat zelfs “t Woold er zijn naam aan wilde verbinden”. Welgemeende dank hiervoor!

Daarna was het tijd voor de grote schoonmaak. En hoewel de kleedkamerindeling voor sommigen een raadsel bleef, zorgde een onverwachte ontmoeting in de herenkleedkamer voor veel gelach en gegiechel.

Fris en fruitig verzamelden we voor de uitslag, waarna we ons overgaven aan een maaltijd die zo heerlijk was dat zelfs de zilveren lepels ervan glommen.

Terugkijkend op de dag was het een succes van begin tot eind, en we kunnen niet wachten om te zien wat de komende weken ons brengen.

Uw verslaggeefsters;
Heidi & Conchita