De oplettende volgers van de competitie zullen zich wel afgevraagd hebben doet Heren 2, na drie jaar als 2^e steeds net naast het kampioenschap te grijpen, dit jaar niet mee aan de competitie want we horen helemaal niets over hun verrichtingen.

Inderdaad was het lange tijd niet zeker of we een 4^e poging zouden wagen maar uiteindelijk hebben we toch besloten om het nog een keer te proberen. Doordat Christian B aangegeven had dit jaar een stapje terug te doen maar wel te willen uithelpen als reserve waren we erg blij met de twee nieuwe leden van ons team Roland en James. Waarbij Roland ook direct de koe bij de hoorns vatte en meeging met onze inmiddels traditionele trainingsstage in Spanje waar naast het golfen ook zeer bewust uitgebreid gebouwd wordt aan de teamspirit!

Op 30 maart was het dan zover en stonden wij goed voorbereid op Hoenshuis (de baan waarop wij vorig jaar met onze enige nederlaag tegen Haviksoord het kampioenschap hadden verloren. Dit jaar was de Zuid-Limburgse onze tegenstander. De wedstrijd werd weliswaar dik gewonnen (17-5), maar de score was enigszins vertekend aangezien wij 4 partijen met 1 hole verschil hadden gewonnen. Maar een goede start was gemaakt.

Echter in plaats van weer over het kampioenschap te dromen werd bewust de tactiek van de Italiaanse trainer Farioli gekozen. Wij spelen 4 “battles” voor lijfsbehoud en het woord kampioenschap mag niet uitgesproken mag worden, en we blijven low profile werken aan het ultieme doel. Deze tactiek was zeker voor de ene speler wat lastiger als de andere!

Een week later kruisten wij de degens met de Peelse Golf 1 op de mooie baan van de Zuid-Limburgse. Deze keer dus een derby tegen het 1^e team nadat we de afgelopen jaren steeds tegen het 2^e team speelden. In een bloedstollende wedstrijd waarin het kwartje verschillende keren niet onze kant opviel,  werd uiteindelijk de laatste partij gehalved op de laatste hole waardoor de wedstrijd eindigde in een 11-11 gelijke stand. Nog niet verloren maar zou het weer om het aantal gewonnen partijen gaan draaien.

De derde wedstrijd werd in Maastricht tegen het 1^e team van Hoenshuis gespeeld die hun 1^e wedstrijd hadden verloren en er op gebrand waren de eerste punten op het bord te zetten. Echter speelde iedereen weer zeer gedisciplineerd en was de overwinning geen moment in gevaar. De 10-4 tussenstand naar de singles werd uiteindelijk uitgebouwd naar een 16-6 overwinning! Doordat de Peelse Golf toch enigszins verrassend verloor namen wij de koppositie van hun over!

En omdat wij de laatste speeldag gastheer zijn, was dus afgelopen zondag alweer de laatste wedstrijd van het seizoen en hadden wij WEER (zoals de laatste 2 jaar) het kampioenschap in eigen hand. Met een gelijkspel of overwinning op 2^e team van Maastricht zouden we niet meer in te halen zijn qua winstpunten. Maastricht was ondanks een winstpartij en een verliespartij qua handicaps wel het sterkste team van de competitie en wij hadden onze kopman Berno (die geniet van een welverdiende vakantie in Italie) niet aan boord. Gelukkig kan Jacques naar de 1^e drie partijen wegens verschillende zakenreizen wel zijn debuut maken. Dit zorgde wel voor enige hoofdbrekens bij de opstelling. Gemiddeld waren de handicaps van onze tegenstanders 4 punten lager dan die van ons! De keuze voor de dubbels bepaalde dan ook de uiteindelijk opstelling.

Ernest beet het spits af in de 1^e single maar kwam helaas net te kort tegen een tegenstander die tot nu toe ook alle singles met gemak had gewonnen. Als 2^e speelde Roland die een knappe 3-2 overwinning behaalde en hiermee stand weer gelijktrok. Jo was zoals altijd weer onverstoorbaar en bracht zijn tegenstander een 4-2 nederlaag toe. Ook Jacques steeg boven zichzelf uit en won op de laatste holes uiteindelijk 4-2 van een tegenstander die een 8 slagen lager handicap heeft! Christian M bekroonde zijn goed spel gedurende de hele competitie met een mooie 5-2 overwinning en bracht de stand in de partij op 8-2. Toen Alwin vervolgens zijn partij met 7-1 won en hij bij hole 10 toch nog wel met enige spanning vroeg wat de andere uitslagen waren, bleek de stand inclusief bonuspunten al 12-2! Het kampioenschap was binnen! De dubbels werden natuurlijk nog geconcentreerd gespeeld wat leidde tot een mooi 3-3 gelijkspel voor Ernest en Roland in de 1^e dubbel en twee overwinningen in de 2^e dubbel die Jo en Jacques met 4-3 wonnen en de 3^e dubbel die door Christian M en Alwin ook  met 4-3 werd gewonnen.

Op de 18^e hole werden we opgewacht door de andere teams en getrakteerd op een cava-douche die Berno samen met Ben (weliswaar spelend voor de Peelse, maar uiteraard ook lid bij Het Woold) als verrassing hadden geregeld.

Natuurlijk mocht de traditionele kampioensduik niet ontbreken, waarbij het weer gelukkig met 25 graden het nog enigszins draagbaar maakte. Uiteraard werden op het terras nog tot in de late uurtjes diverse nabeschouwingen gedaan en was het team van Heren-2 (zoals zo vaak) het team dat het licht uitdeed in het clubhuis!

Als afsluiting wil ik als “captain” nogmaals alle teams bedanken voor de bijzonder gezellige competitie waarbij naast de “strijd” op de baan de 19^e hole net zo belangrijk was als het spelen! Uiteraard zorgen we op 11 mei voor een top-afsluiting op Het Woold.

Wat 5 jaar geleden begon met een team samenstellen voor de RyderCup is de laatste jaren uitgegroeid tot een team waarvan de leden elkaar niet alleen op sportief gebied aanvullen. De basis van het team is de laatste jaren aangevuld met nieuwe teamleden waardoor we nu een echt team van 9 spelers hebben die “fanatiek” golfen om de gouden kroket maar daarnaast de gezelligheid net zo hoog in het vaandel hebben staan.

namens Heren-2 27 holes, Alwin