Het mysterie van het kampioenschap

Heren 1 65+ is kampioen: ongelofelijk… alle wedstrijden winnend afgesloten.
Maar waarom zijn we nu eigenlijk kampioen geworden?
Aan de Limburgse tegenstanders lag het niet; op papier waren ze vaak sterker.

Lag het aan onze intensieve voorbereiding?
Nee, nooit voorgespeeld, geen trainingen en alleen een rondje lopen als het niet regende en als het niet te koud was. Echte ‘diehards’.

Lag het aan een intensieve fysieke training?
Nou……, als je  een blik wierp in onze kleedkamer, zie je dat de transformatie van spierweefsel naar vetweefsel goed is gelukt. En er is meer geld gestoken in de ontwikkeling van het buikje dan in de sportschool of golfschool. Training…….alleen goede voornemens.

Lag het aan ons talent om de bal goed te raken?
Wellicht een punt, zij het niet dat de aandacht van het team zich vooral op bitterballen richtte.
Sommigen kwamen daarin wat te kort, maar dat werd aardig door de rest van het team opgevangen.

Doorzettingsvermogen?
Ja, dat moet je wel hebben om 4 keer naar Zuid-Limburg te reizen. Was het een epische reis? Nee, meer een opoffering met iedere keer vlaai.

Was het de motiverende en tactische aanpak van onze aanvoerder?
Nu dichten we Joep een hoop toe, vooral toespraken met een hoop onzin er in; maar als een ‘Van Gaaltje’ toespraken over tactiek, motivatie of discipline……. nee.

Mentaliteit?
We hadden vooraf afgesproken dat een ‘over mijn lijk mentaliteit’ in een 65+ klasse de goden verzoeken is. Wel waren we volledig gemotiveerd om iedere week vooral gezellig te spelen en te eten. Dat is gelukt.

Doelen stellen? Wat geen doel was, is toch waarheid geworden: promoveren naar de Hoofdklasse. Wel hebben we onze tegenstanders een weerzien beloofd over twee jaar.

Waarom we kampioen zijn geworden?
Het zal een mysterie blijven……

Wellicht nog een laatste tip: neem het golfen niet te serieus en maak het kampioenschap niet te belangrijk.

Teamwork van:
Joep Linden
Richard Sars
Jo Saes
Gabriel Hage
Jan van Grotel
Bart Nelissen
Jan Karel Jobse