Na een overtuigende overwinning, zonnige weer in het verschiet en een goede training op de dinsdagavond kon het niet anders dan dat we allemaal op en top gemotiveerd waren om naar Sint-Michielsgestel af te reizen voor speelronde 2 van het NGF Competitie-circus. En dan is de belangrijkste reden denk ik nog niet eens genoemd: 2 rondes spelen op de Dommel! We zijn er voor het derde jaar op rij ingedeeld, maar van zo’n baan krijg je niet genoeg als competitiespeler. Een korte maar technische lay-out, een mooi oud clubhuis tegen de green van 18, veel leden die competitief met de sport bezig zijn en het onderhoud dat ook hoog in het vaandel staat. Een plek die golf “ademt”.

De foursomes

Dus: “Let’s get ready to rumble!”. En we mochten aan de bak, want het team van The Duke was zogezegd geen kattenpis. 4 stevige plus-handicaps en 2 handicaps rond 1.0. Het team wat vorig jaar uit de Hoofdklasse degradeerde was dus zo goed als intact gebleven en ook gebrand om weer z.s.m. terug te promoveren.

Dat merkten we ook in de baan. Er werd weinig cadeau gegeven, maar alle foursomes waren wel echte wedstrijden. In elke partij schommelde het op en neer en een achterstand van 3 down was bijvoorbeeld ook zo weer teruggebracht naar 1 down of all square. Helaas konden we niet alle de wedstrijden tot hole 18 laten duren, zowel Taylor & Jules als Stijn & Rens waren even hiervoor klaar. Alleen Ted & Nick mochten dus door naar 18, maar ook zij verloren. Tussenstand: 6-0.

Geen kansloze 6-0, maar wel eentje waaruit we al concluderen dat een winstpartij vandaag tot de categorie mirakels zou horen. Aan de andere kant is dit natuurlijk ook geen schande en lag er nog een middagronde in het verschiet waarin we ons best gingen doen om zo veel mogelijk punten van The Duke af te snoepen.

En dat lukt gelukkig niet onverdienstelijk. Jules won overtuigend 3&1 en ook Ted wist zijn partij op hole 18 met 1up te winnen. De rest van het team was zeker niet kansloos, maar in die partijen viel het in de loop van de backnine de verkeerde kant op. Eindstand 14-4 en daarmee terechte nederlaag die misschien ietwat geflatteerd aanvoelt. Aan de ene kant dus een bittere pil, aan de andere kant ook helemaal geen schande tegen een team met Hoofdklasse ervaring.

Dit betekent voor ons een paar dingen:

• Kansen op kampioenschap zijn geslonken tot ongeveer 1%, alleen als The Duke zich de komende zondagen ergens verstapt en wij winnen 2x ruim is er nog een kansje;
• De kans op degradatie is ook bijzonder klein, aangezien Welderen (onze tegenstander van vorige week) opnieuw ruim verloor. Met het spel wat we nu al 2 weken op de mat leggen zijn er genoeg kansen om ons te focussen op de strijd om plaats 2 in de poule;
• Tijd voor een break van 3 (!) weken. Niet heel gebruikelijk, maar we spelen 2 zondagen niet en daardoor is onze volgende wedstrijd pas op zondag 27 april. Dit omdat we deze week thuisdag hebben en er op 1^e Paasdag geen wedstrijden worden gespeeld;

---

Thuisdag

We gaan daarom aanstaande zondag kijken hoe onze poulegenoten de Vier Eijckenbaan gaan trotseren met 2 interessante wedstrijden op het bord: The Duke (1) tegen Prise d’Eau (2) en De Dommel (4) tegen Welderen (5). En daarbij hoeft onze Stijn zich niet in te houden met het steken van de pinposities, aangezien tijdens de speeches bijna unaniem werd gestemd voor een lastige ronde op Het Woold. We kijken nu al uit naar dit spektakelstuk!

Namens Heren 1 36-holes,

Rens van der Schouw