Start golfcompetitie?
Zondag 29 maart 2015, deze datum staat in elke agenda van elke competitiespeler met rood omcirkeld. Zo ook bij dames 1. Want dan start het jaarlijks terugkerend competitiespektakel. Je kunt het lezen op de website van het Woold……wat een enthousiaste verhalen van heren 1 en 2.
Ik lees over te natte banen, te lage handicaps van tegenstanders, te donkere wolken, wedstrijden die te lang duren, te veel hoop op een zonnige competitiedag, te veel druk op de schouders door het kampioenschap van 2014, teveel regenkleding aan, teveel regen met teveel wind.
Poule-indeling, trainen en voorspelen.
Voordat het 29 maart is, stroomt er heel wat water door de rivier. Het begint allemaal bij het moment waarop de NGF de poule-indeling bekend maakt. We zijn blij: al onze tegenstanders komen uit het fraaie Limburg. We kijken nu al uit naar de zon in het zuiden met het prachtige heuvellandschap en meanderende riviertjes die leiden naar de rust van in bossen verscholen golfbanen. Wat ‘n heerlijk en bovenal zonnig vooruitzicht!
De trainingen gaan van start. Nou dat is andere koek dan we gewend zijn. Het korte spel wordt getest en geoefend in allerlei vormen, maar dit jaar worden de prestaties óók schriftelijk vastgelegd. De eerste training krijgen we een vragenlijst. Het gevoel bekruipt me dat ik me aan het onderwerpen ben aan een psychologisch onderzoek. Hoe zie ik mijn waardetoevoeging aan het team en wat ga ik daarvoor doen?
Kortom ik ben in beeld!! Het zweet staat op mijn voorhoofd, mijn rug is nat en ik heb klotsende oksels. Ik kan me dit jaar dus kennelijk niet verbergen achter mijn eigen masker, ik moet met mijn billen bloot. Ik voel nattigheid.
Nou dan maar veel trainen en oefenen. We staan regelmatig op de driving range in het donker en met de regen kletterend boven ons hoofd. De putting green is trager door al het regenwater dat erin gezakt is. Regenbroeken en dikke jassen komen goed van pas. Onze handen zijn koud en vochtig.
We gaan ook voorspelen op de golfbanen van onze Limburgse poulegenoten. Met wat fantasie en heel veel inspanning kunnen we een droombeeld creëren van een aangename droge zondagmiddag, met een ferm lentezonnetje op een gladde fairway en rollende greens in een fraai Limburgs landschap.
Maar wat een desillusie. De realiteit is dat onze broeken besmeurd zijn met modder van de vette kleigrond, regenkleding niet toereikend is, dat de regenmeter overloopt en de motivatie om te golfen tot onder het vriespunt zakt.
29 maart 2015
Eén van onze Limburgse tegenstanders trekt zich in deze moeilijke en vooral vochtige omstandigheden terug uit de competitie. Dat heeft tot gevolg dat de eerste competitiedag een vriendschappelijke wedstrijd wordt tegen een andere tegenstander. Het weerbericht voor 29 maart op het tv-journaal, weeronline.nl en de buienradar is in lijn met elkaar. Zij waarschuwen eensgezind voor grote regendruppels, donkere wolken, windkracht hoog, waterplassen, hoge waterstand, langdurig tijdelijk water, nat gras, bunkers met modder en waterplassen.
Conclusie: Samen met onze tegenstanders besluiten we om deze vriendschappelijke wedstrijd op de eerste competitiedag over te slaan……… alle nattigheid is ons echt te veel (lees “te nat”) geworden.
Een bijzondere ervaring, want op die bewuste 29e maart schijnt in mijn beleving opeens de zon. Ik hoef niet om 7.00 uur mijn bed uit, maar slaap uit. Ik pers een appelsientje uit (met het zonnige Spanje als land van herkomst). De verwarming staat aan en het is behaaglijk. Ik zet een vrolijk niksaandehandmuziekske op uit warm en vooral droog Afrika. Ik zoek de reiskatern uit de weekendkrant en lees over mooie en zonovergoten reisbestemmingen. Mijn golfkleding ligt te drogen op zolder en mijn nieuwe regenpak blijft in de verpakking. Maar bovenal prijs ik me gelukkig dat ik me niet hoef voort te slepen op een regenachtige en winderige golfbaan.
Een blijk van waardering en bewondering voor heren 1 en heren 2 is op zijn plaats: SUPERprestatie in meer dan waterige omstandigheden! Chapeau.
Zonnige groet,
Namens dames 1, Marij Coolen